Grietje Lenstra

Hallo! Mijn naam is Grietje en paarden lopen als een rode draad door mijn leven. Als klein meisje ben ik begonnen met paardrijden op een manege in Oosterwolde (Friesland) en met name de ponykampen en de buitenritten vond ik geweldig. Van jongs af aan wist ik al wat ik wilde worden – dierenarts – maar helaas werd ik steeds uitgeloot voor deze studie. Ik ging daarom Zoötechniek in Wageningen studeren, met specialisaties Biologische Landbouw en Ethologie (diergedrag). Tijdens een van mijn stages bestudeerde ik het gedrag van een groepje Przewalskipaarden in de Ooijpolder bij Nijmegen voor de Stichting tot het Behoud en de Bescherming van het Przewalskipaard. Toen ik afgestudeerd was, belde deze stichting mij op met de vraag of ik een half jaar in Mongolië wilde werken, om daar in nationaal park Hustai Nuruu het gedrag van vrijgelaten Przewalskipaarden te onderzoeken. Uiteindelijk heb ik drie jaar in Mongolië gewerkt. Terug in Nederland ben ik 5 jaar werkzaam geweest als Beleidsmedewerker dierenwelzijn bij het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij en  heb daar onder andere meegeschreven aan de Leidraad Grote Grazers. Daarna heb ik 15 jaar bij een ecologisch adviesbureau gewerkt en sinds 2018 werk ik bij de Natuur en Milieufederatie in Roermond.  

​

Ik ben helemaal weg van Friese paarden en Djurre, mijn bejaarde Friese ruin van 21, heb ik al meer dan 15 jaar. Omdat hij last heeft van artrose, ben ik circa 2 jaar geleden gestopt met op hem te rijden. Silas, mijn Tinkermerrie, heb ik nu iets meer dan een half jaar en als ze wat ouder is, wil ik haar graag gaan berijden. In onze vrije tijd zijn mijn vriend Edwin en ik heel veel in de wei te vinden: we hebben de wei die in totaal meer dan 1 ha groot is, opgedeeld in 3 gedeelten en daar houten afrasteringen met stroomdraad voor gemaakt. De paarden en pony’s hebben nu elk hun eigen wei en de derde wei wordt gebruikt voor horse agility en paardencoaching; voor dit laatste ben ik momenteel een opleiding aan het volgen. Ook willen we in de wei allerlei activiteiten organiseren zoals een (buurt)barbecue, overnachtingen in tentjes, verjaardagsfeestjes, het vertonen van films op een groot scherm enz. Verder hebben we de houtsingel langs de wei flink uitgedund, omdat daar jarenlang niets aan was gedaan en de struiken door het hekwerk aan het groeien waren. De gesnoeide takken hebben we o.a. verwerkt in takkenrillen, wat een fijne schuilplaats is voor allerlei dieren zoals vogels, egels en insecten. Overigens zit er ook een vossenburcht achter in onze wei. Op het moment zijn we bezig met het ombouwen van een oude trailer naar een mobiel houten huisje om daar straks mensen in te kunnen ontvangen. We hebben tegen het huisje aan een houten veranda gemaakt en daar een oude houten tuinset neergezet, die we van mensen uit de buurt hebben gekregen: die hebben we opnieuw geverfd en hier kunnen we nu al lekker zitten. De mest van de paarden verwerken we op een composthoop én we maken er briketten van, die we in onze vuurschaal vervolgens opstoken. Verder is een circa 2.000 m2 groot gedeelte van de wei niet meer in gebruik als wei; hier hebben we met een groep enthousiaste vrijwilligers uit het dorp een vlindertuin/voedselbos gerealiseerd, die in het weekend openbaar toegankelijk is.